XXVIII. Serce Jezusa, krwawa ofiaro grzeszników

Ofiara jest złożeniem Bogu
daru od człowieka,
choć wszystko przecież
mamy od Boga.
Bogu więc składa się to,
co jest dla człowieka najcenniejsze.
Najcenniejsze dla człowieka jest życie.

Niektóre plemiona składały bóstwom
ofiarę z życia człowieka.
W myśleniu ludzi Starego Przymierza
siedliskiem życia jest krew.
Izraelici nie spożywali krwi zwierząt.

Składanie Bogu ofiary
jest dawne jak historia człowieka.
Żydzi składali Bogu ofiary
przebłagalne, zapokojne, całopalne.
Prawie niewyobrażalny jest dla nas
ogrom tych ofiar.

Pierwsza Księga Królewska mówi,
że w czasie przeniesienia arki
z namiotu do świątyni
Salomon złożył Bogu ofiarę
wobec całego ludu.
Ofiara ta była z tak wielu
owiec i wołów, że nie sposób było
ich zliczyć ani ocenić ich wartości.

Autor Drugiej Księgi Kronik
policzył jednak ilość złożonych ofiar
i pisze tak:
Złożył wtedy Król Salomon
na ofiarę
dwadzieścia dwa tysiące wołów
i sto dwadzieścia tysięcy owiec.
Niesamowite!

Krew zwierząt miała przebłagać
Boga Żywego
i oczyścić z grzechów ludzi Izraela.

Krew baranka ocaliła
od plagi śmierci rodziny Izraela.
Kiedy Bóg zawierał przymierze
z Izraelem na Synaju,
Mojżesz krwią baranka pokropił lud.
To przymierze było zawarte
na krew, na śmierć i życie.

Dalej niech nam tłumaczy
autor Listu do Hebrajczyków.
Nasz Arcykapłan
dokonał zbawienia
nie przez krew kozłów i cielców,
lecz przez własną krew.
Jeżeli krew kozłów i wołów
i popiół spalonej jałowicy
oczyszcza człowieka,
to o ile bardziej oczyści
wasze sumienia krew Chrystusa,
który samego siebie złożył Bogu Żywemu
jako ofiarę nieskalaną.

W czasie Ostatniej Wieczerzy
Jezus powiedział:
To jest Ciało Moje,
które za was będzie wydane.
To jest kielich mojej Krwi,
która za was będzie przelana.

Kiedy?
Jutro.
Kiedy Baranek Boży będzie zabity
na drzewie krzyża.
Wtedy dokonała się jedyna
i wieczna ofiara Nowego Przymierza.
Serce Jezusa stało się
krwawą ofiarą grzeszników.

I nie ma człowiek, ludzkość
innej ofiary przebłagania
i dziękczynienia jak tylko
Ciało i Krew Pana naszego
Jezusa Chrystusa.

Tajemnicę śmierci
i zmartwychwstania Chrystusa
przeżywam w każdej składanej
Eucharystii,
bo tak kazał Chrystus:
To czyńcie na Moją pamiątkę.
Tak dokonuje się zbawianie świata,
jego konsekracja.

Przebite Serce Jezusa
jest krwawą ofiarą za nas, grzeszników.

XXIX. Serce Jezusa, zbawienie ufających Tobie